Śmiechu można się nauczyć

Śmiechu można się nauczyć

Śmiech to zdaniem Kartezjusza „dźwięk nieartykułowany i głośno się rozlegający”. Różne są powody i różne teorie dlaczego i z czego ludzie się śmieją. Pewne jest, że wszyscy doświadczamy dobroczynnego wpływu śmiechu.
Większość potrzebuje śmiechu i zdaje sobie sprawę z jego pozytywnych skutków dla naszego zdrowia i nastroju. Śmiech pełni również funkcje integrujące, stanowi płaszczyznę porozumienia między ludźmi, przełamuje bariery i najczęściej zjednuje przychylność i sympatię.
Jak mówią stare wschodnie pisma – „ Kto rozśmieszy swych towarzyszy zasługuje na zbawienie wieczne”. W śmiechu jest coś więcej niż tylko „dźwięk nieartykułowany i głośno się rozlegający”.

Śmiech:

• leczy i relaksuje nasze ciała – dosłownie, wyzwala produkcję substancji białkowych zwanych endorfinami, które wpływają na stan fizyczny naszego ciała: powodują, że maleje odczuwanie bólu fizycznego i emocjonalnego.
• odciąga naszą uwagę, choć na chwilę, od trudnych, przygnębiających myśli i emocji, dając chwile wytchnienia, abyśmy spojrzeli na sprawy z innej perspektywy, zdystansowali się do sytuacji i znowu zapanowali nad naszymi emocjami i działaniami.
• poprawia nasze zdolności kreatywnego, świeżego podejścia do zadań, pomysłów i problemów – pomaga przełamywać nawyki myślenia i dostrzegać nowe rozwiązania.
• zjednuje sympatię innych i przyciąga do nas ludzi – o wiele chętniej ludzie spotykają się z tymi, których twarz i zachowanie wyraża radość i śmiech.

Mimo tego, rzadko kto świadomie i planowo dostarcza sobie śmiechu, dba o stałą porcję śmiechu w swojej codziennej praktyce, czy to w pracy czy w życiu prywatnym. Zakładamy, że śmiech nam się zdarza, a poczucie humoru jest darem nielicznych.

Jak wiele z nas mówi „ja nie mam głowy do kawałów, nie pamiętam, nie umiem ich opowiadać, inni robią to lepiej” i wycofuje się z aktywnego kreowania swojego poczucia humoru i śmiechu. Oczywiście opowiadanie dowcipów to tylko mały fragment sztuki humoru. Ale i tego można się nauczyć.

Śmiechu można się nauczyć, można rozwijać i celowo wykorzystywać dla swojego zdrowia i poprawy relacji z innymi swoje poczucie humoru i swoją zdolność śmiechu.

Oto kilka sposobów rozwijania poczucia humoru i wprowadzania go w nasze życie i pracę :

• róbmy sobie przerwy na humor – np. czytajmy w wolnych chwilach – kiedy mało czasu na cokolwiek innego – zeszyty humoru, które można kupić w każdym kiosku z gazetami i starajmy się „przypisać” czytane dowcipy do jakiejś znanej sytuacji, osób – w ten sposób łatwiej będzie je zapamiętać, nauczyć się ich, może też dostrzeżemy inne nowe aspekty „tamtych” wydarzeń
• spójrzmy przez 5 minut dziennie na swoje otoczenie jakby w obiektywie kamery, popatrzmy na to z jakieś innej śmiesznej perspektywy, poczujmy się jak operator, który może dokonać każdej najśmieszniejszej zmiany w widzianym obrazie – pozwoli nam to uświadomić sobie, że czasem zbyt poważnie traktujemy siebie i to co wokół nas
• zadbajmy, aby nasze otoczenie wypełnione było humorem – powieśmy tablicę w biurze, w domu na śmieszne zdjęcia, żarty i cytaty i patrzmy na nią zawsze, kiedy poczujemy potrzebę, żeby się pośmiać
• spotykajmy się z ludźmi, którzy mają łatwość śmiechu i humoru – korzystajmy z ich umiejętności wywoływania wesołości, ale i podpatrujmy ich, uczmy się tego od nich
• planujemy w miarę często i niemniej niż raz w tygodniu oglądanie jakiegoś wesołego programu – odnajdźmy go w tygodniowym programie i zaznaczmy jako zadanie do wykonania
• kiedy nikt nas nie widzi, nawet wtedy gdy nie jest nam do śmiechu, gdy jesteśmy zmęczeni, wywołajmy na naszej twarzy reakcję uśmiechu, najlepiej co najmniej na 90 sekund – nasz mózg, nie zastanawia się nad słusznością naszej reakcji, odczytuje ją dosłownie i dostraja do niej cały organizm – poczujemy się lepiej, weselej.

To tylko kilka sposobów ćwiczenia i umacniania swojego poczucia humoru i śmiechu.

Na koniec jeszcze jedna zachęta i sposób wzięty od Wiliama Jamesa:
„ Jak się czujesz kiepsko – zachowuj się radośnie”.

Jerzy Pocica