A jak Autonomia
Zapraszamy po kolejną porcję Alfabetu Menedżera – dzisiaj kilka słów o Autonomii.
AUTONOMIA
Czym jest autonomia? Czy i po co nam jako menedżerom jest potrzebna?
Co daje autonomia menedżerowi, a co daje autonomia menedżera jego współpracownikom?
Większość definicji autonomii określa ją jako prawa i zdolności do samodzielnego rozstrzygania swoich spraw, niezależnie od presji otoczenia; do niezależnego od innych decydowania o sobie, w oparciu o własne sumienie i myślenie, niezależnie od norm i opinii innych osób.
Można jeszcze dodać do tych określeń, że autonomia to bycie w zgodzie z tym, co uznajemy za ważne – cel, wartości, zasady – dla siebie i zespołu, którym zarządzamy oraz trzymanie się drogi i metod prowadzących do ich spełnienia, „bez względu” na presje i zmiany jakie zachodzą w otoczeniu. Jeżeli stajemy przed koniecznością zmiany i/lub dostosowania się, robimy to, w oparciu o własną samodzielną decyzję, z zachowaniem możliwie w największym stopniu swoich wartości.
Jeżeli przyjąć, że autonomia jest potrzebna menedżerowi, ponieważ decyduje o tym, czy będzie on w stanie skutecznie zarządzać w dłuższym horyzoncie czasu, w sposób dobry dla ludzi i organizacji, to warto swoją autonomię rozwijać.
Powody słabości autonomii:
- lęk,
- niskie poczucie własnej wartości,
- mała świadomość swoich wartości i celów,
- słabość samokontroli,
- ograniczające negatywne przekonania na temat siebie i ludzi, sytuacji, swoich praw.
Możemy rozwijać swoją autonomię, aby to zrobić:
- Określmy swoje wartości, zasady i cele na życie – niech staną się kryteriami przy pomocy których będziemy analizować i podejmować decyzje w sytuacjach niejednoznacznych, trudnych poprzez autorefleksję – co jest dla mnie ważne, w co wierzę, jakie są moje cele i priorytety życiowe – zrobioną w samotności, z coachem, w grupie, raz lub co jakiś czas.
- Budujmy i dbajmy o poczucie własnej wartości i akceptacji dla siebie, dla swoich atutów i doświadczeń, poprzez pozytywną samodzielną analizę tego, co w sobie lubimy, akceptujemy, z czego jesteśmy dumni. Jednocześnie uczciwie wobec siebie określajmy to, co chcemy rozwijać, zmieniać w swoimi zachowaniu oraz zbierajmy informacje zwrotne od innych – bliskich i współpracowników – odnośnie tego, co oni w nas cenią.
- Rozwijajmy swoją samokontrolę emocjonalną poprzez pogłębianie świadomości emocji jakich doświadczamy w sytuacjach wymagających konfrontacji, ćwiczenie się w „nie tłumieniu emocji ale i nie działaniu mechanicznie pod ich wpływem”, odkrywanie i zmianę blokujących nas przekonań np. na temat siebie i tego do czego mamy prawo.
- Szukajmy okazji do rozmów i dyskusji, aby ćwiczyć wyrażanie i argumentowanie własnego zdania; rozmowy i dyskusje o wartościach, przekonaniach, o celach i metodach ich realizacji pozwala nam jednocześnie lepiej zrozumieć samych siebie i umocnić się w sobie.
- Realizujmy własne ambitne projekty po to, by sprawdzać i umacniać swoje możliwości, zbierać doświadczenie jak zachowywać się następnym razem, zbierać sukcesy i poczucie, że “dajemy radę”.
- Rozwijajmy w sobie akceptację dla błędów i porażek poprzez przyjmowanie i analizowanie swojej odpowiedzialności w tym co się zdarzyło; analizowanie zdarzeń skoncentrowane nie na szukaniu winy, a na szukaniu i wypracowaniu rozwiązań, na nauce na przyszłość; poprzez rozwijanie umiejętności do dostrzegania korzyści i szans w trudnościach oraz poprzez danie sobie prawa do błędów i uniezależnienie swojego poczucia wartości od zdarzających nam się pomyłek i porażek.
- Dbajmy każdego dnia o własne dobre samopoczucie, o relaks i pogodę ducha, regenerację ciała i umysłu, o swoją energię życiową: poprzez dużą ilość aktywności fizycznej, czas na realizowanie pasji, pół godziny dla siebie, przerwę pomiędzy pracą a wejściem w obowiązki domowe, popołudniową drzemkę, uważne nastawione na relacje bycie z bliskimi, ćwiczenia oddechowe, gimnastykę młodości, uważne słuchanie, uśmiech i śmiech.
- Rozwijajmy swoją asertywność, rozumianą jako umiejętność dyskutowania wprost i otwarcie w sytuacjach presji, manipulacji lub w sytuacjach niejednoznacznych bez agresji lub uległości – swojego zdania, potrzeb i swoich praw, np. poprzez trening asertywności.
- Dbajmy o swoją duchowość, o umacnianie poczucia sensu naszego życia, poczucia więzi z innymi, ze światem, z Bogiem, z siłą wyższą, której obecność i moc wykracza poza materialny świat i może być dla nas wsparciem, np. poprzez modlitwę, medytacje, kontakt ze sztuką, przyrodą, kontakt z ludźmi, którzy poszukują na co dzień i są bliżej duchowości.
Na ile czujesz się autonomiczną osobą w pracy i w życiu?
Powodzenia w autonomicznym zarządzaniu i życiu!
Jerzy Pocica
Leave a Reply